De groene container – vaak ook biobak, GFT-bak of simpelweg stinkbak genoemd – staat in bijna iedere straat. Toch gaat er meer mis bij het scheiden van afval dan veel mensen denken.
Dagelijks belanden er dingen in de bak die daar helemaal niet horen. Dat kan het composteerproces ernstig verstoren en levert vaak meer afval op dan nodig is. Daarom zetten we zeven veelgemaakte fouten op een rij en leggen we uit waar deze producten wél thuishoren.
Veel mensen denken dat composteerbare producten automatisch in de GFT-bak kunnen. Toch is dat een misvatting. Bestek of verpakkingen met een composteerbaar of biologisch afbreekbaar etiket breken meestal niet snel genoeg af. Alleen speciale GFT-zakjes met een Kiemplantlogo of OK Compostlogo mogen erin. Andere composteerbare verpakkingen horen dus bij het restafval, ook al lijkt dat tegenstrijdig.
Een ander hardnekkig misverstand draait om kattenbakkorrels. Hoewel mest van kleine huisdieren vaak in de biobak mag, vormen honden-, katten- en paardenpoep een uitzondering. Dit heeft te maken met de kans op ziekteoverdracht via compost. Ook kattengrit zelf is meestal niet afbreekbaar en draagt niets bij aan het proces. Daarom moeten kattenpoep én korrels altijd bij het restafval.
Bij frituurvet en olie twijfelen veel mensen nog meer. Toch is het antwoord helder: dit hoort absoluut niet bij het GFT. Vet en olie verstoren de compostering en veroorzaken problemen in de installaties. Inleveren bij een inzamelpunt is de beste optie. Doe het in een afgesloten verpakking, bijvoorbeeld een melkpak of lege plasticfles. Lukt dat niet, dan is de milieustraat een goed alternatief.
Kauwgom lijkt onschuldig, maar het bevat synthetische stoffen en plastics die nauwelijks afbreken. Als het in de GFT-bak belandt, kan het hele proces vertragen en zelfs de kwaliteit van de compost verminderen. Het enige juiste alternatief is de grijze bak voor restafval. Daarmee wordt voorkomen dat er plasticdeeltjes in de natuur terechtkomen.
Ook kaaskorsten zorgen vaak voor verwarring. Veel kazen hebben een waslaag of plastic beschermlaag, waardoor ze niet composteerbaar zijn. Deze horen dus bij het restafval. Alleen kazen met een volledig natuurlijke korst zonder toevoegingen zijn geschikt voor de GFT-bak. Twijfel je? Dan is weggooien bij restafval veiliger voor het milieu.
Minder bekend is dat haren, nagels en pluis uit de droger ook niet in de groene container mogen. Hoewel ze natuurlijk lijken, breken ze juist heel langzaam af. Textielpluis bevat bovendien vaak kunststoffen. Dit alles vertraagt het composteren en maakt de uiteindelijke grond minder zuiver. Daarom moeten deze resten bij het restafval belanden.
Asresten van een open haard, barbecue of sigaret lijken natuurlijk, maar kunnen schadelijke stoffen bevatten die het proces verstoren. Een kleine hoeveelheid kan in de tuin worden gestrooid, maar in de meeste gevallen is de restafvalbak de juiste plek. Daarmee wordt voorkomen dat er giftige stoffen in de compost terechtkomen.
Theezakjes vormen een uitzondering waar veel mensen blij verrast door zijn. De meeste moderne theezakjes mogen inclusief touwtje en label gewoon in de GFT-bak. Let wel op dat er geen nietjes of plastic laagje aan zitten, want die horen bij het restafval. Zo zorg je ervoor dat de compost zuiver blijft en bruikbaar is.
Door beter te weten wat er niet in de GFT-container thuishoort, wordt de kwaliteit van compost aanzienlijk hoger en dragen we allemaal een stukje bij aan een schonere leefomgeving. Afval scheiden lijkt soms een kleine moeite, maar het heeft een groot effect op milieu en recycling.
Denk dus goed na bij elke weggooiactie, en deel vooral jouw eigen ervaringen en tips over afval scheiden via Facebook. Misschien ontdek je samen met anderen nog meer verrassende feiten over wat wel en niet in de groene bak mag.
Bron: RTL.nl