De altijd opgewekte volkszanger John de Bever is een van de meest geliefde artiesten van Nederland, maar achter zijn aanstekelijke glimlach schuilt een groot probleem. Al jaren hoort hij nauwelijks iets met zijn rechteroor, en sinds kort is ook zijn linkeroor ernstig aangetast. Toch weigert hij zich uit het veld te laten slaan. Met zijn kenmerkende humor en nuchterheid vertelt hij openhartig over zijn leven met gehoorverlies en waarom hij ondanks alles blijft optreden.
Gehoorproblemen nemen ernstige vormen aan
John de Bever, bekend van hits als Jij krijgt die lach niet van mijn gezicht, onthult in een gesprek met weekblad Story dat hij tegenwoordig vrijwel doof is. Aan beide oren draagt hij gehoorapparaten, maar die zet hij niet altijd in. “Ik doe ze alleen in als het ergens rumoerig is,” vertelt hij met een knipoog. “Thuis laat ik ze uit, dan hoor ik Kees tenminste niet de hele tijd praten. Dat is wel zo rustig, want hij kan flink kletsen.”
De zanger, die altijd bekendstaat om zijn luchtige kijk op het leven, neemt zijn gehoorproblemen opvallend kalm op. “Ik heb er niet echt moeite mee,” zegt hij. “Ik ben liever doof dan blind. Leven in het donker lijkt me verschrikkelijk. Ik heb mezelf leren liplezen, dus ik red me prima.”
Zijn houding wekt bewondering, want voor veel mensen zou bijna volledig gehoorverlies een enorme klap zijn. Maar John lijkt het juist te zien als iets wat erbij hoort. Hij heeft altijd geleerd te relativeren, iets wat hem nu goed van pas komt.
Erfelijke aandoening en schade door optredens
De oorzaak van Johns doofheid ligt volgens hem deels in zijn genen. “Het zit in de familie,” legt hij uit. “Mijn zus heeft precies hetzelfde. We wisten allebei dat dit ons vroeg of laat zou overkomen.” Maar ook zijn jarenlange carrière in de muziek heeft meegespeeld.
In zijn beginjaren stond hij avond na avond op het podium, vaak zonder gehoorbescherming. “Toen hadden we nog niet de bescherming die er nu is,” zegt hij. “We stonden gewoon vlak naast de boxen, keihard geluid. Dat doet op den duur wat met je oren. André Hazes senior had er ook last van, en bij mij is het waarschijnlijk net zo gegaan.”
Het is een bekend probleem onder artiesten die al tientallen jaren optreden. Geluid op podia en festivals is vaak extreem luid, en pas de laatste jaren wordt er echt aandacht besteed aan gehoorbescherming voor muzikanten. Voor John kwam dat bewustzijn te laat, maar hij weigert te klagen.
Liplezen als redmiddel
Omdat hij nog maar weinig hoort, moest John andere manieren vinden om te communiceren. Hij leerde zichzelf liplezen, iets waar hij inmiddels verrassend goed in is geworden. “Dat ging eigenlijk vanzelf,” vertelt hij. “Ik kijk mensen gewoon goed aan en lees wat ze zeggen. Het kost wat concentratie, maar ik red me prima.”
Zijn omgeving is inmiddels gewend aan de situatie. Vrienden en collega’s spreken duidelijk, en zijn man Kees weet precies hoe hij met Johns gehoorverlies moet omgaan. “We hebben er samen lol om,” lacht John. “Soms zegt hij expres iets met zijn rug naar me toe, dan roep ik: ‘Hé, ik ben niet helderziend hoor!’ Zo houden we het luchtig.”
Volgens audiologen is Johns aanpak niet alleen praktisch, maar ook mentaal gezond. Liplezen vraagt oefening en geduld, maar het helpt mensen met gehoorverlies om sociaal actief te blijven en niet te vereenzamen. John bewijst dat het mogelijk is om zelfs met een zware beperking volwaardig te blijven functioneren.
Onvermoeibaar aan het werk
Ondanks zijn gehoorproblemen blijft John een drukbezette man. Hij is niet van plan om rustiger aan te doen. “Ik heb jaarlijks ongeveer driehonderd optredens,” zegt hij trots. “Daarnaast hebben we onze theatertour, een reallifesoap en een podcast die we opnemen in een sauna. Heerlijk toch?”
Voor veel mensen zou zo’n schema te zwaar zijn, maar John haalt er juist energie uit. “Ik ben van de generatie die niet piept maar gewoon doorgaat,” zegt hij. “Vroeger had niemand een burn-out, iedereen werkte gewoon hard. Dat zit in mij. Laat mij maar bezig zijn, dat is mijn manier van leven.”
Hij gaat zelden op vakantie en heeft daar geen moeite mee. “Ik hoef niet op een strand te liggen. Werken is mijn ontspanning. Op het podium voel ik me levend, daar hoor ik thuis.”
Humor als wapen
Wat John uniek maakt, is zijn humor in elke situatie. Zelfs over zijn doofheid maakt hij grapjes, zonder zichzelf zielig te vinden. “Ik hoor weinig, maar dat heeft ook voordelen,” zegt hij met een knipoog. “Soms is stilte best lekker.”
Zijn fans waarderen juist die eerlijkheid en luchtigheid. Op sociale media krijgt hij talloze berichten van mensen die zeggen kracht te putten uit zijn positieve houding. Sommigen kampen zelf met gehoorverlies en vinden herkenning in zijn verhaal.
Psychologen benadrukken vaak dat humor een krachtig middel is om met tegenslag om te gaan. John lijkt dat principe te belichamen. Hij relativeert, lacht en leeft verder, en dat maakt hem misschien wel sterker dan ooit.
Doofheid als deel van zijn identiteit
Hoewel zijn gehoor hem steeds verder in de steek laat, ziet John zijn beperking niet als een obstakel, maar als een onderdeel van wie hij is. “Ik ben wie ik ben,” zegt hij eenvoudig. “Of ik nu goed hoor of niet, dat verandert daar niets aan.”
Zijn optredens zijn nog altijd uitverkocht, zijn stem is krachtig en zijn contact met het publiek intens. Wie hem live ziet, merkt nauwelijks iets van zijn gehoorverlies. Hij voelt het ritme, ziet de bewegingen, en zingt met dezelfde passie als altijd.
Voor veel fans is dat inspirerend: een artiest die weigert te stoppen, die doorgaat ondanks fysieke beperkingen, en die laat zien dat muziek verder reikt dan gehoor alleen.
Een voorbeeld van doorzettingsvermogen
Johns verhaal is meer dan dat van een zanger met gehoorproblemen. Het is het portret van iemand die weigert zich te laten beperken door omstandigheden. Hij blijft werken, lachen en zingen, en dat maakt hem tot een voorbeeld van veerkracht.
Zijn leven bewijst dat beperking niet per se verlies hoeft te betekenen. Soms dwingt het juist tot groei, tot nieuwe manieren van kijken en luisteren. En in Johns geval: tot een nog sterker contact met zijn publiek, dat hem met open armen blijft ontvangen.
Wie hem spreekt, merkt dat zijn energie aanstekelijk is. Hij leeft met de dag, maakt plezier, en is dankbaar voor alles wat hij nog wél heeft. Zijn gehoor mag hem in de steek laten, maar zijn geest is scherper dan ooit.
‘Ik ga gewoon door’
Op de vraag of hij ooit denkt aan stoppen, reageert John resoluut. “Nee, ik ga gewoon door,” zegt hij zonder aarzeling. “Zolang ik kan zingen, blijf ik het doen. Mijn publiek geeft me kracht, en zolang zij mij willen horen, blijf ik optreden.”
Zijn woorden weerspiegelen precies waarom hij zo geliefd blijft. Hij is eerlijk, nuchter en authentiek — iemand die ondanks tegenslag blijft doen waar hij van houdt.
Zijn levensmotto is duidelijk: niet stilstaan bij wat niet meer kan, maar genieten van wat nog wél mogelijk is.
John de Bever hoort misschien minder dan ooit, maar hij leeft luider dan de meesten.
Wat vind jij van zijn positieve houding en doorzettingsvermogen? Deel je mening of ervaringen op Facebook en praat mee over dit bijzondere verhaal.
Bron: Ditjesendatjes.nl