Door de oorlog die is uitgebroken in Oekraïne zijn er duizenden kinderen naar Nederland gevlucht. Vaak is alleen hun moeder bij hen, want de mannen moeten in Oekraïne achterblijven om hun land te verdedigen. Dat geldt ook voor de vader van Bogdan en Taras die zich vrijwillig heeft aangemeld bij het leger om voor z’n land te vechten. En dus zijn de twee broers heel erg trots op hun vader. Zij vinden hem dan ook “moedig” en een “kanjer”. Dankzij de moderne mogelijkheden kunnen ze wel met hun vader communiceren, al is hij lang niet altijd bereikbaar.
En in Nederland? Daar zitten de jongens vooralsnog wel op hun plek bij hun gastgezin waar ze samen met hun moeder en zus wonen. Zie maar eens.