Toen Mapimpi werd opgevangen door Yolande was hij pas 7 dagen oud. Het arme dier zou eerst een paar uur slapen om daarna onophoudelijk om zijn moeder te roepen. Die moeder was er helaas niet, want Mapimpi was een wees neushoorntje. Gelukkig zou de Zuid-Afrikaanse Yolande er wel voor zorgen dat het diertje de liefde en zorg zou krijgen dat het verdiende. Als Yolande erop terug blikt, vertelt ze hoe ongelooflijk stressvol het wel niet geweest moet zijn voor het diertje dat alles en iedereen was kwijtgeraakt op zo’n jonge leeftijd. Voor Yolande was het duidelijk dat zij daarom als “mensenmoeder” zou moeten optreden. En daarom houdt ze van Mapimpi alsof het haar eigen kind is…
Ben jij ook zo blij met mensen als Yolande? Laat het weten via een reactie op dit bericht. Vergeet ook niet om onze site in de gaten te houden.