De verkiezingen naderen en de spanning stijgt. Peilingen, mediadebatten en gesprekken online vormen samen een onrustig maar herkenbaar patroon: Nederland staat op een kantelpunt. Op basis van de meest recente cijfers en de toon van het publieke gesprek schetst kunstmatige intelligentie een waarschijnlijke uitkomst voor de stembusgang van dit najaar.
De PVV blijft de grootste partij, al is de top van vorig jaar iets afgevlakt. Volgens de Peilingwijzer ligt de partij tussen de 31 en 35 zetels. Dat is minder dan de 37 uit 2023, maar nog altijd voldoende voor een duidelijke voorsprong.
Tegelijk laat de CDA een opmerkelijke wederopstanding zien: met 22 tot 26 zetels nestelt de partij zich stevig in het midden en wint ze kiezers terug die rust en bestuurlijke zekerheid zoeken. GroenLinks/PvdA blijft stabiel op 21 tot 25 zetels en vormt het belangrijkste blok aan de linkerkant.
De VVD heeft het zwaar. De partij zakt in vrijwel elke peiling en staat nu tussen 12 en 16 zetels. De onvrede over leiderschap en richting is voelbaar, zeker op sociale media waar kritiek op Yesilgöz geregeld terugkeert.
Een deel van die kiezers lijkt te verschuiven naar JA21, dat flink stijgt naar 9 tot 13 zetels. D66 herstelt enigszins en komt uit op 12 tot 15 zetels, geholpen door een professionelere campagne en nadruk op hervormingen zonder retorische felheid.
Wie de discussies online volgt, ziet een duidelijk patroon. Thema’s als migratie, veiligheid en identiteit voeren de boventoon. Berichten over overvolle opvanglocaties en gespannen situaties worden duizenden keren gedeeld.
De PVV profiteert daarvan: de partij weet die emoties vast te houden en om te zetten in stabiliteit in de peilingen. Daartegenover groeit de behoefte aan kalmte. Het CDA speelt daarop in met een toon van redelijkheid, minder scherp, minder luid, en dat spreekt een breed deel van de kiezers aan.
Op sociale platforms klinkt ook ergernis over de manier waarop sommige partijen de PVV buitensluiten. Die strategie wordt door een deel van het publiek gezien als arrogantie, wat Wilders juist versterkt in zijn rol als buitenstaander die tegen het politieke midden vecht.
Aan de andere kant probeert de linkse combinatie van GroenLinks en PvdA de campagne te richten op bestaanszekerheid en klimaat, maar de impact van die thema’s blijft in het huidige klimaat bescheidener.
Het gevolg is een verdeeld speelveld waarin niemand vanzelfsprekend kan regeren. Geen enkele tweepartijencoalitie komt in de buurt van een meerderheid. Een stabiel kabinet vraagt minstens drie, waarschijnlijk vier partijen. In het meest realistische scenario blijft de PVV de grootste fractie, maar is samenwerking met meer gematigde partijen onvermijdelijk.
De combinatie PVV, CDA, D66 en JA21 lijkt in dat opzicht het meest kansrijk. Samen zouden ze een ruime meerderheid kunnen halen, al vraagt dat om politieke soepelheid en bereidheid tot samenwerking over grenzen heen.
Een alternatief is een brede centrumcoalitie zonder PVV, bijvoorbeeld met CDA, GroenLinks/PvdA, D66 en enkele kleinere partijen, maar die variant mist volgens de huidige cijfers voldoende zetels.
Voorspelling Tweede Kamerverkiezingen (AI-analyse oktober 2025)
Partij | Zetels TK2023 | Peilingwijzer (okt. 2025) | AI-voorspelling |
---|---|---|---|
PVV | 37 | 31 – 35 | 33 |
CDA | 5 | 22 – 26 | 24 |
GL/PvdA | 25 | 21 – 25 | 23 |
VVD | 24 | 12 – 16 | 14 |
D66 | 9 | 12 – 15 | 13 |
JA21 | 1 | 9 – 13 | 11 |
BBB | 7 | 3 – 5 | 4 |
SP | 5 | 4 – 6 | 5 |
PvdD | 3 | 3 – 5 | 4 |
Volt | 2 | 3 – 5 | 4 |
Denk | 3 | 3 – 5 | 4 |
CU | 3 | 2 – 4 | 3 |
SGP | 3 | 2 – 4 | 3 |
FvD | 3 | 3 – 5 | 3 |
50PLUS | 0 | 0 – 2 | 1 |
Totaal | 150 | — | 150 |
Toelichting
Deze voorspelling is gebaseerd op de laatste peilingen, aangevuld met trends uit mediaverslaggeving en sentimenten op sociale platforms. De PVV blijft bovenaan, maar het CDA keert terug als serieuze machtsfactor. GroenLinks/PvdA behoudt haar positie, terwijl de VVD haar greep op het midden verliest. D66 en JA21 versterken hun positie, ieder op eigen terrein.
Het politieke landschap blijft daarmee gefragmenteerd. De sleutel ligt vermoedelijk bij het CDA, dat de brug kan slaan tussen populistisch rechts en progressief midden. Wie straks de leiding neemt, hangt minder af van de uitslag dan van de bereidheid tot samenwerking na de stembusgang.
Als deze trend zich doorzet, wordt 2025 het jaar waarin niet één partij de koers bepaalt, maar waarin samenwerking de enige overgebleven vorm van macht is.