Een man redt een gevangen paard en ontvangt een oprecht gebaar van dankbaarheid!

Op een rustige dag veranderde een ogenschijnlijk onschuldige ontsnapping van een paard in een angstaanjagend avontuur dat bijna fataal had kunnen aflopen. Een merrie belandde in een moeras dat haar tot aan de nek opslokte. Het verhaal van haar redding trok veel aandacht en laat zien hoe belangrijk snelle hulp kan zijn bij dergelijke noodsituaties.

Een ongelukkige ontsnapping

Het paard wist uit haar graasgebied te ontsnappen en dwaalde af naar een terrein dat er onschuldig uitzag, maar in werkelijkheid verraderlijk gevaarlijk bleek. Ze kwam terecht in een diep moeras, waar de bodem zo zacht was dat ze volledig wegzakte. Binnen korte tijd zat ze vast, tot aan haar nek in de dikke modder.

De moeilijke redding

RSPCA-inspecteur Mark Roberts was één van de eerste hulpverleners ter plaatse. Hij beschreef de situatie als “écht nijpend” en benadrukte hoe diep het dier vastzat. Volgens hem konden de hoeven de bodem niet eens raken. Het aanbrengen van de reddingsriemen was het meest tijdrovende deel van de operatie. Hulpverleners moesten hun armen diep in de modder steken om de banden om het lichaam van het paard te krijgen.

Sterke handen alleen waren niet genoeg: uiteindelijk werd een tractor ingezet om het dier met uiterste voorzichtigheid uit de zuigende modder te trekken.

Een wonderlijke afloop

Toen het paard eenmaal bevrijd was van de banden, stond ze binnen tien minuten weer op haar benen. Tot opluchting van de dierenartsen bleek haar lichaamstemperatuur normaal. Een cruciale factor was dat ze twee dekens droeg, die haar waarschijnlijk hebben beschermd tegen onderkoeling.

De RSPCA liet weten dat de merrie sindsdien goed herstelt. Ze is weliswaar nog gespannen na de beangstigende ervaring, maar vertoont stabiele waarden en reageert weer zoals verwacht. Voor de betrokkenen was het een zware redding, maar ook een hoopvol voorbeeld van hoe teamwork tussen hulpdiensten en omstanders levens kan redden.

Het laat zien hoe kwetsbaar dieren kunnen zijn wanneer ze verstrikt raken in de natuur en hoe belangrijk het is dat er organisaties zoals de RSPCA zijn die direct paraat staan.