In 2007 begint de vriendschap tussen Jessica en hond Edith. Dagelijks zoekt ze het beestje even op en geeft ze de liefde die haar daadwerkelijke eigenaren haar niet geven. De hond zit namelijk al vanaf dat ze een puppy is vastgebonden. Behalve wat eten en water wordt er helemaal niet naar haar omgekeken. Geen knuffel, geen wandeling, geen beweging.
Jessica daarentegen heeft wél fatsoenlijke normen en waarden. Ze werkt bij de Amerikaanse dierenrechtenorganisatie ‘PETA’, maar vanwege de lokale regels kan ze simpelweg niets veranderen aan Edith’s erbarmelijke situatie. Ze staat met de rug tegen de muur. Het minste wat ze kan doen is elke dag even een kijkje nemen en de hond wat aandacht te geven. Ook zorgt ze ervoor dat Edith een hondenhok krijgt, die haar beschermd tegen de hitte of hevige regenval. Zelfs dat hadden Edith’s ‘eigenaren’ niet voor haar geregeld.
Maar dan breekt er een dag aan dat de hond opeens verdwenen is. De eigenaren blijken te zijn verhuisd en gedurende twee lange jaren weet Jessica niet waar ze zich bevinden. Ze geeft echter niet op en blijft doorzoeken. Met succes! Dit jaar is ze er dan ook in geslaagd om Edith op te sporen. Maar nog altijd zat de hond aan de ketting. Nog altijd is er niets veranderd.
Nu Jessica zo ver is gekomen, blijft ze volhouden. Het is namelijk meer dan genoeg geweest. Ze staat erop dat de eigenaren de hond aan Jessica afstaan en neemt met niets minder genoegen. In het filmpje zie je hoe het inmiddels met Jessica én Edith gaat. Want ja, de aanhouder wint.
Vind jij ook dat dit soort wanpraktijken wettelijk strafbaar moeten worden gemaakt? Deel jouw ongezouten mening dan met ons op Facebook.