Voor Velvet Poveromo viel de dood van haar echtgenoot Charlie bijzonder zwaar. Ze was ruim 37 jaar getrouwd met een barman uit het Amerikaanse plaatsje Englewood Cliffs (New Jersey). Tijdens zijn leven liet hij een blijvende indruk achter op zijn omgeving en dan vooral in het bijzonder op een groep vuilnismannen.
Charlie zag op een dag namelijk dat de vuilnismannen het moeilijk hadden in de warme zon. Ze waren niet de enigen, want er waren in de buurt ook bouwvakkers en andere arbeiders aan het werk. Zijn idee zou echter een hoop verkoeling opleveren voor de harde werkers.
Velvet vertelt daarover:
“Het is ongeveer vijf jaar geleden als er een hevige hittegolf aan de gang is en Charlie een vuilniswagen ziet passeren. De vuilnismannen zweten zich kapot. Niet veel later komt Charlie de keuken binnengerend en pakt een paar plastic bekers en een grote fles water. Even later genieten de vuilnismannen van een welverdiende afkoeling.
Diezelfde middag rent hij naar de winkel en koopt hij nog meer waterflessen en zakken ijs. De volgende ochtend, om 06.30 uur, laadt hij (ondanks dat hij ‘s nachts had gewerkt en slechts een paar uur had geslapen) een aantal bakken vol met water en ijs. Hij is daarmee net op tijd om de vuilnismannen te begroeten en hen een koel drankje aan te bieden.
Aan de mannen vertelt hij dat de koeler de hele zomer gevuld zouden worden met koude drankjes. Het nieuws verspreidt zich dan als een lopend vuurtje en ook politieagenten, brandweermannen en bouwvakkers maken dankbaar gebruik van het schitterende gebaar.
De laatste jaren deed Charlie deed elke zomer. Tot deze zomer, want toen stond de koeler er niet meer. Charlie stierf namelijk een paar maanden geleden als gevolg van een hartaanval. Maar nadat de koeler een tijdje was weggeweest besloot Velvet om de oude traditie weer voort te zetten. Ze schreef daarom een briefje aan de mannen:
“Jullie weten het misschien nog niet, maar mijn man Charlie is 10 maart op 57-jarige leeftijd gestorven. Maar ik zal op mijn beurt mijn best doen om jullie flessen water te blijven geven.”
En dat gebaar werd meer dan gewaardeerd, zo blijkt uit een hartverwarmend moment dat door Velvet wordt beschreven:
“… Ik hoorde het geluid van de vuilniswagen stoppen en zag dat alle mannen uit de wagen stapten. Ook de chauffeur stapte uit om daarna met z’n allen in een rij te gaan staan. Samen begroetten ze mij en mijn huis.”“Mijn ogen vulden zich met tranen en mijn lichaam begon te trillen toen ze één voor één naar me toe kwamen, mijn hand pakten, me omhelsden en me hun medeleven betuigden. Ook zeiden ze dat er nog nooit iemand was geweest die zoveel vriendelijkheid en waardering getoond voor ze had getoond als mijn man. Toen namen ze langzaam, één voor één, een fles water en vertrokken ze.”
Sinds ze haar verhaal op 19 juni heeft gedeeld, heeft ze veel flesjes water ontvangen. De actie is, ter ere van Charlie, viraal gegaan. Wij hopen dat dit gebaar nog heel lang mag voortduren..