Veel mensen hebben al geprobeerd om zwerfhond Bear te redden. Het beestje begaf zich in de buurt van Evans Creek, in het noordwesten van de Verenigde Staten. De hond was echter te schuw en liet niemand in zijn buurt komen. Maar er waren twee helden die over wel héél veel doorzettingsvermogen beschikten.
Het begon allemaal toen Amanda Guarascio het verhaal over de zwerfhond hoorde. De hond leefde helemaal alleen in de bossen en het meisje wilde daar iets aan veranderen. Samen met een vriend, Dylan Parkinson, besloot ze naar de plek te gaan waar de hond was gesignaleerd.
De twee probeerden in eerste instantie de hond met eten te lokken. Die poging bleek echter niet succesvol. De hond nam het aangeboden eten wel aan, maar zodra ze ook maar te dicht in de buurt kwamen met een riem begon de hond hevig te blaffen.
Na een hele dag proberen was het nog steeds niet gelukt. De meeste mensen zouden het opgeven, maar Amanda en Dylan niet. Ze besloten daarom om een alternatief plan te verzinnen. Want dat simpelweg naar hem toe lopen niet de oplossing was, waren ze inmiddels ook wel achter gekomen.
Ze kwamen de volgende dag terug, ditmaal met een nieuw plan. Amanda ging op de grond liggen en hoopte dat Bear interesse zou tonen. De hond begon te blaffen, kwam langzaam dichterbij, en begon aan haar te snuffelen. Na 20 minuten verloor hij echter z’n interesse.
Toch zou dit de twee (dieren)vrienden motiveren. De volgende dag probeerden ze het opnieuw volgens dezelfde methode. Na een uur kon Amanda steeds dichterbij komen. De hond begon eraan te wennen dat ze er was. Zodra de hond begon te grommen, stopte ze en wachtte ze totdat ze weer dichterbij kon komen. Totdat ze wel heel erg dicht in de buurt was.
De hond was nog steeds schuw, maar Amanda kon Bear nu wel benaderen. Daarbij begon ze zachtjes tegen de hond te praten. Dit bleek een kalmerend effect te hebben op het beest.
De dag daarop kwamen ze weer terug en Bear was ditmaal heel erg blij om ze te zien. Een hele vooruitgang in vergelijking met de eerste paar momenten. Amanda kon de hond inmiddels zelfs aaien. Het was eindelijk gelukt om het vertrouwen van de hond te winnen. En toen gebeurde er iets opvallends. De hond wilde namelijk gedragen worden.
Amanda bracht de hond daarom direct naar de plaatselijke dierenarts. Die concludeerde dat de hond ondervoed was en dat ‘ie leidde aan meerdere huidinfecties.
Er werd een nieuw thuis voor de hond gevonden waar hij met open armen werd ontvangen. Allemaal dankzij de standvastigheid van Amanda en Dylan. Namens ons daarom heel erg bedankt. Wat is dit een daad om trots op te zijn…
Heb jij ook zo’n bewondering voor het doorzettingsvermogen van deze dierenvrienden? Laat het ons dan weten en deel dit bericht. Want deze helden verdienen alle lof.