Vandaag ging er een schok door Nederland toen bekend werd dat volkszanger René Karst niet meer leefde. Het bericht verscheen plots op zijn sociale media en zorgde voor verbijstering bij fans die hem eerder op de dag nog iets hadden zien plaatsen.
Voor velen voelde het alsof alles even werd stilgezet. Zijn groene bril, zijn opgewekte houding en zijn herkenbare stem hadden al jaren een vaste plek binnen feestmuziek en avonden waarop zijn nummers vaak te horen waren.
Mensen denken terug aan momenten waarop zijn liedjes zelfs in stille uren een glimlach konden oproepen. De lichte toon van zijn muziek bracht een sfeer die door jong en oud werd omarmd, waardoor het bericht van zijn overlijden des te zwaarder viel.
De mededeling van zijn management vertelde dat hij niet meer wakker was geworden, wat duidt op een rustige laatste nacht. Dat bracht troost, al bleef de impact groot. Vragen over de precieze oorzaak verschenen direct, maar antwoorden bleven uit.
Er werd vooral gesproken over het onverwachte karakter van zijn heengaan. Zonder signalen of eerdere meldingen van gezondheidsproblemen leek deze wending voor buitenstaanders totaal ondenkbaar. Juist dat aspect maakte het verdriet bij fans en collega’s zo tastbaar.